muzyka roztocza

Ostrowski Feliks




1802-60, ur. w Kraśniku, zm. w Warszawie - wybitny pianista oraz kompozytor, dziś zapomniany. Jego nauczycielem muzyki w Kraśniku był uzdolniony muzycznie ksiądz prałat Antoni Lubaczewski (którego ojciec Józef piastował stanowisko nauczyciela muzyki na dworze starosty Prażmowskiego w Gościeradowie, gdzie rezydowała słynna na owe czasy kapela).
Feliks ukończył Warszawskie Muzyczne Konserwatorium, studiował także organy u Wacława Wurfla. Prawdopodobnie poznał tam Fryderyka Chopina, który był ulubiencem Wurfla. Igor Bełza stawia hipotezę [I.Bełza, Portrety romantyków], że młody Fryderyk inspirował się nasyconymi folklorem polonezami Ostrowskiego, które ukazały się już w 1822. W latach 1820-tych prowadzi działalność koncertową, znane są entuzjastyczne recenzje z koncertów w 1827 w Kijowie (grał tam na wspólnym koncercie z Karolem Lipińskim). Dzięki błyskotliwej technice zyskał sobie przydomek "brylantowego Feliksa".
W ostatnich latach życia był nauczycielem fortepianu w Warszawskim Aleksandrowskim Instytucie Panien.
Z jego twórczości kompozytorskiej zachowały się tylko Adagio i Rondo, wydrukowane u Friedleina oraz wcześniej trzy Polonezy, wydane po raz drugi w Leningradzie w 1958 staraniem wnuka Feliksa - Borysa Ostrowskiego.
"Na dziełach Ogińskiego, Elsnera i Kurpińskiego wzorował się Ostrowski, jednakże utwory kraśńickiego kompozytora różnia się od dzieł poprzedników. (...) Dużą rolę gra w nich zwłaszcza wyrazista ornamentacja.W polonezach Ostrowskiego obecne są ślady ludowych wątków melodycznych z ich specyficznymi cechami skalowymi (lidyzmami). Wielu wzorców ludowych mogła dostarczyć kompozytorowi pokraśnicka wieś w okresie jego dzieciństwa i wczesnej młodości. Słyszał zapewne muzykujące kapele chłopskie, przybywające do miasteczka z okazji wesel, pogrzebów, odpustów i dożynek. Zespoły takie w okolicach Zakrzówka, Ostrowa, Grabiny, Urzędowa, Gościeradowa mają bogate tradycje (...)" [Demska-Trębaczowa, s. 30-31]
 

Bibliografia
  • Igor Bełza, Zapomniany polski kompozytor, "Muzyka" 1956 nr 1-2
  • Igor Bełza, Między oświeceniem a romantyzmem, Kraków 1961
  • Igor Bełza, Portrety romantyków, Warszawa 1974
  • Maria Demska-Trębaczowa, Sławni, znani, zapomniani, Wydawnictwo Lubelskie 1983
  • Borys Ostrowski, Nasledie mojego dieda, "Choczu wse znat", Leningrad 1960
Copyright 2012-2021 Towarzystwo dla Natury i Człowieka.  
fotografia w nagłówku: Marcin Pietrusza