1916-73, urodził się w Radzięcinie.

Z wykształcenia pedagog, pracę jako nauczyciel zaczął w 1935 r, w czasie wojny walczył w kampanii wrześniowej, a potem uczestniczył w ruchu oporu za co aresztowało go w grudniu 1942 Gestapo i osadziło w więzieniu w Biłgoraju gdzie był torturowany, a potem wysłany do obozu w Oświęcimiu. Szczęśliwie transport został rozbity przez partyzantów z Szarych Szeregów. Po wyzwoleniu zesłany na Syberię powrócił w 1947

Pracował jako nauczyciel a następnie dyrektor w Zasadniczej Szkole Metalowo-Drzewnej w Biłgoraju. Potem był również dyrektorem Powiatowego Domu Kultury w Biłgoraju, uczył w tamtejszym Liceum Pedagogicznym i szkole podstawowej, a także był instruktorem muzycznym w Powiatowym Ośrodku Metodycznym

Jego pasją (a zaszczepił ją nauczyciel w Radzięcinie J. Lipko) było zbieranie pieśni ludowych powiatu biłgorajskiego, wędrował po wsiach (zwłaszcza od 1953 r.) i notował zarówno teksty jak melodie oraz szczegóły dotyczące kontekstów ich wykonywania, obrzędów itp. Zapisał ponad 500 pieśni.

Na podstawie zebranych materiałów opracowywał też widowiska jak np. "Wesele biłgorajskie", "Dunaje", "Biłgorajskie Andrzejki" i inne.

Odznaczony wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pod koniec lat 60-tych planowano publikację 120 utwórów, jednak ostatecznie zbiór nie ukazał się. Dopiero w 2003 r. Towarzystwo Krzewienia KUltury Ludowej im. Kapeli Braci Bździuchów wydało książkę "Biłgorajska ty ziemico, ziemio moja miła", która jest wyborem z dokumentacji terenowej Sokołowskiego.

 ze zbiorów Archiwum Muzyki Wiejskiej