muzyka roztocza

"Jarzębina" z Kocudzy




Założony w 1990 roku. Od początku do dziś jego liderką jest Irena Krawiec, a w grupie śpiewają trzy pokolenia kobiet – mieszkanek Kocudzy Trzeciej, a także sąsiednich Zdzisławic (powiat Janów Lubelski). Przy zespole działa też grupa dziecięca "Wisienki".

Zespół z powodzeniem realizuje się w formie koncertów, jak również teatralnych inscenizacji dawnych obrzędów i zwyczajów, występuje w całym kraju i zagranicą, ale także bardzo aktywnie uczestniczy w życiu społecznym i kulturalnym swojej wsi, gminy, powiatu oraz regionu. Ostatnio „Jarzębina” zdobyła szeroką popularność piosenką Ko-ko Euro spoko, ceniona jest jednak od lat przede wszystkim za stylowe i pełne wyrazu wykonania repertuaru tradycyjnego czego dowodem są częste zaproszenia na festiwale, koncerty solowe, a także (co rzadkie w przypadku wiejskich zespołów śpiewaczych) grono wiernych słuchaczy w całej Polsce.

Źródłem bogatego repertuaru zespołu jest głównie tradycja ustna, w tym przekazy rodzinne, wioskowe, ale także stare zapisy i nagrania archiwalne, tzw. zeszyty z tekstami religijnymi oraz oczywiście druki i śpiewniki nabożne. W naturalny sposób śpiewaczki używają unikalnej miejscowej gwary (zbliżonej do lasowiackiej).

Śpiewaczki z „Jarzębiny” od lat uczą kocudzkiego stylu śpiewania, np. w Scholi Teatru Węgajty, Scholi Gregoriana Silesiensis, czy sporadycznie na specjalnych warsztatach (głównie Beata Oleszek). W 2006 zespół był współorganizatorem Taboru w Kocudzy – tygodniowej letniej szkoły lubelskiej muzyki tradycyjnej.

Punktem zwrotnym w historii „Jarzębiny” okazało się przedstawienie „łOstatni rózeniec”, które swoją premierę miało w 1995 i zyskało sobie poczesne miejsce w historii ludowego teatru obrzędowego. Wtedy zespół rozpoczął współpracę z ośrodkami muzyki in crudo, zwłaszcza z warszawskim Stowarzyszeniem "Dom Tańca" (koncerty w ramach Sceny Korzenie oraz w cyklu Pozwól mi Twe męki śpiewać i Jest drabina do nieba 1995-2003) a potem także Scholą Teatru Węgajty, gdzie uczestniczył od 1998 w kilku, również międzynarodowych, projektach teatralno-muzycznych, a młoda kocudzka śpiewaczka Beata Oleszek na wiele lat stała się również aktorką i śpiewaczką Scholi. Na Festiwalu Pieśń Naszych Korzeni w Jarosławiu zespół „Jarzębina” śpiewał w pamiętnym wspólnym koncercie z włoskim "Micrologusem". Uczestniczył również w cyklach koncertów wielkopostnych, m.in. w dominikańskim Wielkopostnym Śpiewaniu w Lublinie, koncertach wielkopostnych Poznańskiego Domu Tańca, czy wrocławskiej Scholi Gregoriana Silesiensis. Śpiew „Jarzębiny” cenił sobie Henryk Mikołaj Górecki. Nagrania zespołu znajdują się we wszystkich najważniejszych archiwach, akademickich, radiowych, w wielu zbiorach prywatnych. Niektóre z nich zostały opublikowane w antologiach muzyki tradycyjnej – wydawnictw In Crudo (trzy płyty) i Muzyka Odnaleziona. Zespół uczestniczył w wielu audycjach radiowych i telewizyjnych, poświęcone są mu trzy filmy dokumentalne zrealizowane dla TVP 2, śpiewaczki potrafiły się odnaleźć również w realizacjach związanych ze sztuką współczesnej (projekt Anny Molskiej „Płaczki”). Wreszcie o „Jarzębinie” powstało kilka prac licencjackich i magisterskich. Ogrom tego dorobku jak i jego jakość pozwalają mówić o zespole w kategoriach wybitności i traktować go jako jednego z najważniejszych ambasadorów tradycyjnej kultury ludowej Roztocza i Lubelszczyzny.

Nagrody:

  • OFKiŚL w Kazimierzu - trzykrotnie Złota Baszta (2001, 2007, 2011), nagrody w konkursie Duży-Mały OFKiŚL z grupą "Wisienki" (I miejsce 2014)
  • Nagroda im. Oskara Kolberga (2003)

Dyskografia:

  • Jest Drabina do nieba – pieśni na Wielki Post, In Crudo 1999 (Różaniec o Najsłodszym Imieniu Jezus – fragment, Zawitaj Krzyżu święty, Witaj Matko uwielbiona, Dobranoc głowo święta)
  • Spod niebieskiej góry – muzyka Roztocza, In Crudo 2009 (Po boru chodziła, Ty miesiączku, Dołem, dołem słoneczko idzie)
  • Jadąc przez Roztocze, Muzyka Odnaleziona 2009 (Przy zielonej łące)
  • Jest drabina do nieba 2 – pieśni żałobne i za dusze zmarłych, In Crudo 2011 (Wierzę w Boga Ojca – z Różańca o Najsłodszym Imieniu Jezus)
  • Ko-Ko Euro Spoko, Magic Records, 2012
  • Z Kocudzy do Betlejem, Universal 2012kolędy nagrane z kapelą folkową Drewutnia
  • Na wygunie - pieśni z Kocudzy, Konador 2013
  • Łoj dolo moja dolo - Jarzębina i Przyjaciele, Starostwo Janowskie 2015

Filmografia:

  • 1996: Pejzaże wsi polskiej – klechdy polskie, reż. J. Ostaszkiewicz, TVP2
  • 1997: Łostatni różeniec, reż. A. Boguszewska, TVP2
  • 1999: Pośnik, reż. D. Gajewski, TVP2
  • 2010: Matka Teresa od kotów, reż. Paweł Sala (udział w ścieżce dźwiękowej)
  • 2011: Płaczki, reż. Anna Molska
Bibliografia:
  • informator 36 FKIŚL w Kazimierzu, notka Jana Adamowskiego, 2002
  • Lubelskie. Polska pieśń i muzyka ludowa. Źródła i materiały. cz. 1. Pieśni i obrzędy doroczne, red. Jerzy Bartmiński, Lublin 2011 (słowa i nuty pieśni Przy zielonej łące przy ślicznej dolinie)
  • jeden z artykułów komentujących sukces zespołu z piosenką Ko-ko Euro spoko - Olga Święcicka, Jarzębiny są sexy
  • obszerna informacja o zespole i fotografie na stronie LGD "Lesny Krąg"
  • oficjalna strona zespołu
  • Lucjan Cehl, Prawda o Jarzębinie, Scena nr 4/2012
Fragment występu Janiny Oleszek i Beaty Oleszek podczas koncertu "Muzyka wielkiej puszczy" 15.12.2013 w Biłgoraju - film za bilgorajska.pl
 
 
 
 
 
 
W 2005 i 2006 roku członkinie zespołu wzięły udział jako aktorki i chór  spektaklu "A Prayer for Medea" w reżyserii Daniela Birda, prezentowanego m.in na Konfrontacjach Teatralnych 2006 oraz festiwalach w Leeds, Rydze, Kijowie, Łodzi, Gotenbergu, Erewaniu.
Fragment filmowej realizacji spektaklu nakręconego w kopalni Wieliczka
 
 
 
 
Jarzębina i Stanisław Głaz w filmie Gwary Ludowe Gminy Dzwola
 
 
 
 
Janina Oleszek Eee lululu
Janina Oleszek, Beata Oleszek "Skończyła mi sie droga"
Jarzębina - W moim ogrodecku
Zespół "Jarzębina" - Ojcze nasz (z Różańca do Najsłodszego Imienia Jezus)
Zespół "Jarzębina" - Po boru chodziła
Zespół "Jarzębina" - Z głębokości wołam (psalm)
Zespół "Jarzębina" - Zawitaj Krzyżu święty
Zobacz również

Copyright 2012-2021 Towarzystwo dla Natury i Człowieka.  
fotografia w nagłówku: Marcin Pietrusza